Pascalle Boerrigter schrijft debuut uit eigen ervaring
Thema’s: anorexia, vriendschap, strijd
Annemijn is een mollig en onzeker meisje. Op zoek naar een dieet om af te vallen komt ze per toeval terecht op een pro-ana website. Geschokt, maar toch ook nieuwsgierig, bekijkt ze de site waarop tips worden gegeven om slank te worden. Vanaf dat moment besluit ze niet meer te eten. Haar eetstoornis krijgt Annemijn helemaal in haar greep. Ze gaat heel ver om, in haar ogen, perfect te worden. Zo ver zelfs, dat ze uiteindelijk overlijdt aan de gevolgen van haar ziekte. Geen weg terug is geschreven vanuit het perspectief van Veerle, de beste vriendin van Annemijn. Zij voelt zich machteloos omdat ze niet meer tot Annemijn kan doordringen en haar steeds verder ziet afglijden. De gevoelens en worstelingen van Annemijn zijn door Pascalle Boerrigter treffend opgeschreven in dagboekfragmenten.
Recensies
Het boek zit knap in elkaar. Veerle, de beste vriendin van Anne, is de ik-persoon die vertelt hoe ze een en ander beleeft. Middels dagboekfragmenten komen we ook de gedachten en gevoelens van Annemijn te weten. Daardoor kan de lezer zich identificeren met zowel Veerle als Annemijn, en door de indringende manier van schrijven, lukt dat ook. [...] De jonge schrijfster die zelf aan de eetstoornis geleden heeft, wil graag duidelijk maken dat een eetstoornis niet onderschat mag worden. Daarin is zij zeker geslaagd.
NBD Biblion
Het is een aangrijpende jeugdroman die goed laat zien wat een vreselijke ziekte anorexia is.
Antenne
