Pieter Veltkamp – Spoorloos verdwenen
De 12-jarige Pieter Veltkamp was enig kind. Dat maakt het drama van zijn verdwijning des te erger. In een ongewoon zware regenbui, waardoor diverse kelders in Duisterburen zijn ondergelopen, is hij naar buiten gelopen en nooit weer gezien.
Zijn ouders waren ontroostbaar. Ze hebben alles gedaan om hun kind terug te vinden, tot aan deelname aan tv-pogramma’s als ‘Vermist!’ en ‘Misdaadverslaggever’ aan toe, maar nooit heeft meer iemand iets van Pieter gehoord.
Uit: Anderwater
Ik slenterde naar de waterkant en bekeek de vlekken. Was het zand dat opdwarrelde van de bodem? Landbouwplastic? Een oude plank?
Het water rimpelde en toen bewoog ook de schaduw met een stromende, vloeiende beweging. En …
Ogen.
Rode ogen keken naar me vanuit het zwart. Pupillen, als kleine, zwarte spelden en geen wimpers die iets van de boosheid konden verzachten.
Kippenvel langs mijn ruggengraat.
Zweetdruppeltjes op mijn voorhoofd.
Geen adem.
Opnieuw staarde ik naar de zwartheid. Ik kneep mijn ogen dicht. Keek weer…
‘Nee.’
Zíj hoorden me. Pieter en mijn maten. Pieter zei niets. Sjoerd wees naar me met een gekke grijns en Martijn, een beetje bezorgd, vroeg: ‘Wat is er Feiko? Zie je iets?’
‘Een wilde zeekomkommer zeker,’ grinnikte Sjoerd.
Iedereen lachte. Alleen Pieter niet.