Op een dag komt Olivia sip thuis. Ze hebben haar uitgescholden voor ‘schele’.
‘Ben ik echt een schele?’ vraagt ze. ‘Dat wil ik niet.’
‘Nou, je rechteroog kijkt wel een beetje naar je neus,’ zegt mama.
Olivia kijkt scheel en daarom gaat ze naar de oogarts in het ziekenhuis.
In De ogen van Olivia worden het bezoek aan het ziekenhuis, het onderzoek, het afplakken van het oog en de rechtzetoperatie uitvoerig besproken.
